លក់​អស់​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដើម្បី​ស្វែងរក​យុត្តិធម៌​ក្នុង​ជម្លោះ​ជាមួយ​ក្រុមហ៊ុន​ស្ករស

អ្នកស្រី ហុយ ម៉ៃ បាន​បាត់បង់​គ្រប់​យ៉ាង ដោយសារ​តែ​តម្រូវការ​លើ​ពិភពលោក​ដែល​ត្រូវការ​ស្ករ​ និង​​ជីវឥន្ធនៈ​តម្លៃ​ថោក​។ ស្រ្តី​​អាយុ ៥៤ ឆ្នាំ មាន​កូន ៨ នាក់​រូប​នេះ បាន​ខិតខំ​តស៊ូ​ប្រឆាំង​ជាមួយ​ក្រុមហ៊ុន Mitre Phol ដែល​ជា​ក្រុមហ៊ុន​ស្ករស​ដ៏ធំ​បំផុត​​នៅ​​អាស៊ី និង​អ្នក​ផ្គត់ផ្គង់​ដ៏​សំខាន់​​មួយ​ក្នុង​​ចំណោម​អ្នក​ផ្គត់ផ្គង់​ធំ​បី​របស់​ក្រុមហ៊ុន កូកាកូឡា។ គ្រួសារ​របស់​​អ្នកស្រី​ក្លាយ​ជា​គ្រួសារ​អនាថា និង​គ្មាន​ប្រាក់​ចំណូល​ប្រកប​ដោយ​និរន្តរភាព នៅក្នុង​ឆ្នាំ ២០០៩ បន្ទាប់ពី​កងរាជ​អាវុធហត្ថ​បាន​ដុត​ផ្ទះ​របស់​អ្នកស្រី ព្រមទាំង​ប្រជាជន ១០០ គ្រួសារ​ផ្សេង​ទៀត នៅ​ភូមិ​បុស្ស​ សង្កាត់​កូនក្រៀល​។ កូនៗ​របស់​អ្នកស្រី ត្រូវ​បាន​បង្ខំ​ឲ្យ​ចាកចេញ​ពី​សាលា​ដើម្បី​​ទៅ​ស្វែងរក​ការងារ​ធ្វើ និង​កូនពៅ​របស់​អ្នកស្រី​​បាន​ចាប់​កំណើត ក្នុង​ពន្ធនាគារ ដែល​អ្នកស្រី ម៉ៃ បាន​ជាប់​ពន្ធនាគារ ដោយសារ​តែ​បទ​ចោទប្រកាន់​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​ជំទាស់​ជាមួយ​នឹង​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​ដាំ​ដំណាំ​អំពៅ​ដើម្បី​ការពារ​ផ្ទះ​ និង​ដីចម្ការ​។ ប្តី​របស់​អ្នកស្រី​បាន​ស្លាប់ កាលពី​ដើម​ឆ្នាំ​នេះ។ ការ​ស្លាប់​របស់​ប្តី​អ្នកស្រី​ដោយសារ ភាព​តានតឹង​ផ្លូវចិត្ត ព្រោះ​គាត់​មិន​ដឹង​ថា នឹង​បាន​អ្វី​ដើម្បី​ផ្គត់ផ្គង់​គ្រួសារ ហើយ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ដោយសារ​តែ​​តុលាការ​ដាក់​សម្ពាធ​ចេញ​ដីកា​ឲ្យ​ចាប់​ខ្លួន​។ រឿង​របស់​អ្នកស្រី គឺជា​រឿង​ធម្មតា​ចំពោះ​ប្រជាជន​រាប់​រយ​គ្រួសារ ដែល​ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន Mitro Phol ធ្វើ​ឲ្យ​បាត់បង់​លំនៅ ដែល​ជា​ក្រុមហ៊ុន​របស់​លោក Isara Vongkusolkit ​ប្រធាន​សភា​ពាណិជ្ជកម្ម​របស់​ថៃ ជា​បុរស​ម្នាក់​ដែល​មាន​តម្លៃ​ខ្លួន ១,៥ ពាន់​លាន​ដុល្លារ គឺ​គាត់​ជា​សេដ្ឋី​មាន​បំផុត​ទី ២០ ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ថៃ។ ប៉ុន្តែ អ្នកស្រី ម៉ៃ បាន​បន្ទោស​លើ​ក្រុមហ៊ុន​ផលិត​ភេសជ្ជៈ​ធំ​បំផុត នៅលើ​ពិភពលោក​ថា៖ «ខ្ញុំ​គិត​ថា​អ្វី​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​កូកាកូឡា​បាន​ធ្វើ​នៅ​ទី​នេះ គឺជា​អំពើ ខុសច្បាប់ ព្រោះ​ពួកគេ​បាន​ទិញ​ស្ករ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​លើ​អ្នកភូមិ យក​ដី​អ្នកភូមិ បន្ទាប់មក​ក្រុមហ៊ុន Coca-Cola បាន​ធ្វើ​ជា​ភេសជ្ជៈ លក់​មក​វិញ​ឲ្យ​អ្នកភូមិ​។ ពួកគេ​គួរតែ​ស្វែងរក​កន្លែង​ផ្សេង ដើម្បី​ដាំ [អំពៅ] ដែល​មិន​ប៉ះពាល់​ដល់​​ប្រជាជន​បែប​នេះ»។ …

ម៉ៃ ទិត្យថារ៉ា និង Daniel Pye
http://bit.ly/1G5VNj0